artık ankaradaydım. artık geçmiş hayatıma bir rest çekmiştim. zaman zaman izmirdeki günlerimi düşünsemde. orası kir ve pas doluydu. artık ankarada ot gibi yaşıyordum. işim gücüm yoktu.

arada sırada konuştuğum insanlar oluyordu tabiki. ama izmir defterini kapatmıştım. ya da kapattığımı sanıyordum. 3 sene ankarada kaldım. ankarada kaldığım zamanlardan da kısaca bahsedeceğim. fakat şu an izmirdeyim. bıraktığım herşeye nasıl baştan başladım bunlar garip şeylerdi. insanın bir kaderi oluyor demek ki. ve kader beni hep ters köşe yapıyordu.