https://www.youtube.com/watch?v=gXcGItJ33bk

Benim moral zaten tak gibiydi bu haberle eksilere indi.
inanın ben olayın şokundayım.

Daha 3-4 gün önce konuşmuştuk.
Bu kadar basitmiydi bir ölüm?
bu kadar basit mi insanın ölmesi?

Bölgede ki herkes,ölümle yatıp-ölümle kalkıyordu
bu duygu insanı gerçekten altüst ediyordu.

Murat'ın gerçekten buraya geldikten sonra
değiştiğini biliyordum.
Pgibolojik olarak çökmüştü.Sürekli taciz ateşi
yiyordu fakat bu sefer taciz olmamıştı.

Bana hatırlarsanız "hakkını helal et"demişti
o kalın ve çaresiz sesiyle.
Helal olsun... Bizim operasyon planı
dediğim gibi değişmiş böylece sekteye
uğramıştı.

2-3 güne giderdik,fakat o gün hemen gitmek
istedim.Ne olacaksa olsun,ölmekse ölelim
yaralanmaksa yaralanalım yeter ki
şu pgibolojiden ve intikam duygumuz
tatmin olsun.

içimden" YETER LANNN" diye bağırmak,
sesli ağlamak ve bildiğim bütün
küfürleri teker teker huur çocuklarına
hediye etmek istedim.

Acaba ne kadar dayanacaktım?
Kaç kere böyle olaylara tanık olacaktım?
Kaç tane tanıdığım/tanımadım kişi şehit olacaktı?

Derdim çoktu.Çaresi yoktu beyler
çaresi başka dert olan ölümdü.
intihar düşüncesi değildi.
Bazen ölüm gerçekten insanı
mutlu eder.Fakat ecel ile gelen ölümden
bahsediyorum...

Hele bu ecel bir de vatan uğrundayken geliyorsa
tadından yenmezdi...