Beyler devam ediyorum. Ben çok uzun bir zaman bunu sevdiğimi söyleyemedim. Ama her dakika beraberdik. Yani beyler şöyle düşünün. Çok sevdiğiniz insanla hep birliktesiniz ama hiç söyleyemiyorsunuz. Gözlerine bakıyorsunuz ama o sadece baktığınızın farkında duygularınızın değil. Yatakhane , derslikler vs sürekli karşılaşıyorduk bir şekilde. Tam şimdi derken yine kırılıyordu bütün cesaretim. Etütlerde yanıma gelirdi sürekli kendi sınıfını bırakıp. Şiir falan yazıyorduk birlikte. Onun da bana karşı bir şeyler hissettiğini düşünüyordum hep. Kendime lise sonlardan bir arkadaş edindim beyler. Haftasonu izninde arkadaş hadi çıkalım bir şeyler yapalım diyince tamam dedim beyler çıktık işte beni içmeye zütürdü. Pek de bilmezdim Boluyu. Neyse beyler ben bayağı bir içtikten sonra kafayı bulup Ayşeyi bir cesaret ile aradım ve ona onu çok sevdiğimi ona hep açılmak istediğimi ama gitmesinden korkup cesaret edemediğimi söyleyince bana biraz zaman vermeni istiyorum cixerim dedi. Benim için her zaman ona ömür boyu verilecek zaman vardı beyler. Sonra arkadaşla birlikte okula geri döndük. Bi baktım kapının önünde bir bankta oturmuş beni bekliyor. Arkasından dolanıp o kafa iyiliği ile yanağına bi öpücük kondurup yatakhaneye çıkıp yattım beyler hiçbirşey konuşmadan. Ertesi gün pazardı. O sırada arkadaş geldi. Cixerim kalk seni Ayşe çağırıyor dedi. Yanına indim baktım bekliyordu beni görünce yanıma gelip Cixerim dedi.