yemeği yedik çıktık ama kızın yanında kendimde bir özgüven hissetmiyordum.
nereye gidelim dedi yürüyorduk öyle ara sokaklarda konuşuyorduk. Melisin telefonu çaldı ve eve gitmem lazım ya kızlar çağırıyor dedi.
tamam dedim numaralarımızı aldık ama üzerimden bir yük kalkmıştı. Eve geldim attım kendimi yatağa hemen whatsapptan yazdı.
şimdi bir karar vermeliydim. ya muhabbeti sırtıma alıp zütürecektim yada fazla ilerletmeden bir şekilde kestirip atacaktım.
çünkü ne zaman bir kıza bulaşsam muhakkak başıma bir takla geliyordu. bununla ne yaşayacağımı bilmiyordum ama kararsızdım.
tamam dedim amk bu iş olacak kızın nasıl biri olduğunu farkedip ona göre davranacaktım.
duşa girip çıktım whatsaptan yazışıyoruz deli gibi o soruyor ben soruyorum muhabbet aldı başını gitti. kız dan benden hoşlanmıştı.
fakat şöyle bir durum vardı melisin babasının ankarada kuyumcusu ve araba galerisi varmış. bunu melis söylemedi ama ben sordum.
ne iş yapıyor sizinkiler falan kız gayet alçak gönüllü ne oldum delisi değil biri. ve hiçbir param var havalarında biri de değildi sanki.