Çağla bir süre gözlerimin içine bakıp yutkunduktan sonra tiz bir sesle;
-Bak bymuhendisss ben sadece biraz onunla konustum... demişti.
Ardından tekrar yüzümü asmıs sağa sola bakınıyordum ki çağla sözlerine tiz bir sesle;
-Senin haberin olmasını istememiştim. Boşuna üzülmeni istememiştim. demişti.
Ardından gözlerine bakarak;
-Seninle birbirimize bir söz vermiştik. Hani bir şey saklamak yoktu.Bu durumu bana anlatabilirdin. Demiştim.
Ardından çağla;
-Senin yaptıkların peki. demişti.
Ardından gözleri dolarak;
-Senin yüzünden ne kadar acı çektik... Ama sonunda seni dinleyerek sana güvenerek atlatmıstık bunları. Demişti.
Aslında haklıydı.
Oldukca sinirlenmiştim.
Bencillik yapıp onu dinlememiştim bile...
Cagla'ya ne diyiceğimi bilemiyordum.
Hemen çağla'ya;
-Keske sana mesaj attıgımda benimle öyle konusmasaydın.O konusmaların yüzünden basımıza bunlar geldi. Demiştim.
Ardından çağla;
-Sinirliydin... Hemde sözlerime güvenmiyicek kadar... demişti.
Daha fazla konusup üzülmek istemiyordum.
Çağla'ya üzgün bir sesle;
-Umarım hayatında mutlu olursun demiş arkamı dönüp gitmeye baslamıstım.
7-8 adım sonra arkama baktıgımda çağla'nın bası yere bakıyor elleriyle
göz yaşlarını siliyordu.
Artık her şey için cok geçti.
Sonucta narna vardı...
Onu umutlarla bırakamazdım...
Hem narna'ya daha da bağlanmıstım.
Ya da ben öyle zannediyordum...
Düşüncelerim bulanık bir şekilde eve geçmiştim...
Eve geldiğimde herkes uyuyordu.
Hemen kendimi yataga atmıstım.
Çağla'yla olan konusmalarımın özetini geçiyordum beynimde...
Daha sonra narna mesaj atmıstı;
-Nasılsın demişti.
Hemen narna'ya;
-Kötü diyebilmiştim.
Hızlıca bana;
-Biliyordum demişti. Ardından;
-Noldu anlatmak istermisin demişti.
Oldukca mutsuzdum narna'ya;
-Daha sonra anlatsam burda oldukca geç oldu ve uykum geldi demiştim.
Peki diyip biraz daha konustuktan sonra uyumustuk...
Sabah oldugunda...