Aklımdan geçen her şeyi en ince ayrıntısına kadar anlattım. Afganistana köle olarak giriş yapacağımızı, bir ailenin evine köle olarak gireceğimizi ve bu evin kadınlarını gibeceğimiz fikrini fazla abartmıştı ve çok korkuyordu. Her seferinde bu yola ölmeye çıktık, bakarsın belki yolumuz erken biter değil mi ? diyordum. Asıl bizi ilgilendiren kısım kadınları gibtikten sonra başlıyordu, en büyük acıya kadar çekeceğimiz küçük acıları erteleme kararı almıştım.

Afganistan'da hadımlar evin içinde kölelik yapabilir, ve hadımların serçe parmağı'da kesilir. Ve bir kölenin hadım olup olmadığı elinden anlaşılır. Hiç bir zenci çete parmak kesmek gibi mali getirisi olmayan bir iş için 100lerce gram kokain vermez, Tokyo, sadece afganistan için bir hazırlıktı. Gerçek yaşam meyvesi oradaydı ve bu yolda para harcamaktan çekinemezdim. Zencilere para verdiğimi itiraf etmek zorundayım. Hatta kokaini satamayıp kendim içtiğimide, yanımda 2000 dolara yakın para vardı ve bir koltuk yanımda oturan adam sadece parmaklarımızı kestirdiğimiz için biraz kokain alabildiğimizi düşünüyordu.