Benim ona verdiğim isim "Angut". Bu isim aslında ona bıraktığım ilk ipucuydu. Çünkü adeta bir "Angut Kuşu" edasıyla öldürdüğüm insanların başında dikiliyordu. Onlara bıraktığım yemleri ahmak polisler bile takip edebiliyor. Ondan ben gelmeden varacağım noktayı tahmin etmesini istiyordum. Sanırım başarılı olmuştum, onunla ilk kez bugün göz göze gelmiştik. Basit bir çevirme sırasında. Karavanımı aramak istediklerinde itiraz etmedim. Bana karavanla ne işim olduğunu sordu. Ona bir hayırsever olduğumu ailemden kalan servetle illeri dolaşıp ihtiyacı olanlara yardım ettiğimi söyledim (Ben yalan söylemem iki açıdan da öyle yapıyordum, aciz insanların hayatlarına son vermek en büyük hayırseverlik olsa gerek) aramaları bittiğinde sevecen bir gülüşle bol şans dileyip, Tekel'imi ateşe verdim. Ahmak insanlar sadece göz önünde olan şeyleri görüyorlardı!