/i/Başıma Geldi

Hayatta başınıza gelenlerden ibaret değil midir?
  1. 1901.
    +19
    Sabah oldugunda...
    Rahat bir şekilde kalkmıs elimi yüzümü yıkamıstım.
    Her şey eskisi gibiydi sanki...
    Mutlu bir şekilde annemin hazırladıgı kahvaltıyı yapıyordum...
    Annemse ciddi bir şekilde bana;
    -Oglum nasıl gidiyor oralar demişti.
    Mutlu bir şekilde;
    -Güzel gidiyor anne demiştim.
    Biraz daha sohbetten sonra annem yanımdan ayrılmıs bense kahvaltımı yapmıstım.
    Ardımdan oda'ya geçtikten sonra telefonuma mesaj gelmişti hemde sabaha dogru narna'dandı bu.
    Günaydın demişti ardındanda;
    -Nasılsın diyip seni merak ediyorum demişti.
    Hemen mesajlarına cevap vermiştim.
    Oldukca mutluydum...
    Ama yanımda olmasını daha da cok isterdim.
    Daha sonra narna'ya;
    -Burası oldukca sıcak demiştim.
    O da bana masum bir şekilde;
    -Gerçekten mi demişti.
    Biraz daha sohbet ettikten sonra narna'ya;
    -Gercekten seni cok özledim demiştim.
    Utanmıs olmalıki bir şey yazmıyordu ardından bana;
    -Bugün bergen'e geçicez teyzemlerin yanına demişti.
    Mutlu günler demiştim.
    Ardındansa bana;
    -Sonra konusalım simdi anneme yardımcı oluyorum demişti.
    Peki diyip gülücük atmıstım daha sonraysa mustafa beni aramıs;
    -Hadi cıkalım demişti.
    Hemen güzelce giyinip mustafayla bulusmustuk.
    Hava oslo'daki gibi değildi.
    Oldukca sıcaktı...
    Altımda bir short üzerimdeyse güzel mavi bir gömlek vardı...
    Daha sonra mustafayla birlikte sahile gidip biraz oturup ,cafede süleymanlarla
    bulusucaktık.
    Önce sahile gitmiştik güzelce geziniyor boğazın manzarasını izliyordum.
    Ardındansa narna'ya resim atmak amacıyla boğazın resmini cekmiştim.
    Sonucta ona bak buralarda büyüdüm demek istiyordum ki...
    ···
   tümünü göster