askerlik anılarım öyle böyle değil capsliiiii

bi erkeğin hayatında, gerçekten utandığı anlar vardır. ben işte onu yaşıyorum. aklımda anam. önümde ölüm. çırpınıyom sudan çıkmış balık gibi. kafamı sudan çıkardığım an nefesim kesiliyo. o soğuk su bi şekilde kalp masajı yapıp, nefesimi düzene sokuyo.
abla diyom. üşüdüm. üşürsün diyo enişte. buz gibi suyun altındasın. hadi gel diyo kuzen. titreye titeye çıkıyom sudan. hemen beni kurulayıp, bi şeyler giydiriyolar. uyumam için yatağa koyduklarında, gitme diyom enişteye. lütfen. ben uyuyayım. öyle git. tama diyo enişte. kuzene bakıp, sen uyu, ben gelirim diyo. gidiyo kuzen. enişte bana bakıyo. noldu lan böle diyo. neye üzüldün bu kadar. bu yaşta hayatını gibtin. ne hayallerin vardı ulan senin. top oynardın deli gibi. okulunun en çalışkanıydın. ben okula bizim ayhanın derslerini sormaya gelirdim, hocalar seni övüp, sendne bahsederlerdi. sizin aileyi ve seni sevdiğim için gurur duyardım bu durumla. noldu olum şimdi? noldu?
bataniyenin altında, kafamı dışarıda bırakıp, anamı anımsadığımda, cevap veriyom enişteye. bi şey olmadı enişte. sorun da bu. bi şey olmadı. keşke bi şey olsaydı. keşke