camdan bana bakıyordu ilk defa bukadar yakın görmüştüm bana öylebir nefretle bakıyorduki sanki beni öldürecekti sanki ben ona çok büyük bir kötülük yapmıştım anneme seslenmek istedim aynısı gibi seslenemedim gitmek istiyorum yatağa gidemiyorum yine tılsımına kapılmıştım gözlerimin içine bakıyordu nefretle gözleri simsiyahdı kömür gibi teninin rengi kül gibiydi çok korkunçtu en sonunda bi gayretle pencerenin yanında duran vazoyu yere düşürdüm anem uyandı ne yapıyordun oğlum dedi ve yanıma geldi o sırada kayboldu anneme olanı anlattım annemde çok korkmuştu hemen babamı aradı babam arkadaşlarıyla beraber ekip arabasıyla geldi anlattık babam inanmadı ama polis arkadaşlarından birisi abi doğru olabilir bu civarlarda bir kaç sefer böyle ihbar jandarmaya verilmişti dedi..