+9
bitirecektim bir yandan da deli gibi seviyordum bunca yalana rağmen. arkadaşlarımdan birini arayıp arabasını istedim, meleğin evinin önüne gittim. aradım telefonu yine kapalıydı. bekçiden onu çağırmasını istedim kabul etti. aradan on dakika geçti, kapşonlu bir elbise giyip başını kapatmıştı. Beni gördü yüzünün rengi değişti.
-atla.
yanıma oturdu yüzüne hiç bakmadım. denizi gören bir tepeye sürdüm doğruca. artık ne olacaksa olsun diye bakıyordum olaya. hafifçe gelen hıçkırıklarını duyuyordum, ağlıyordu.kahroluyordum ağlamasını duyunca.
sonunda geldik, parkedip arabadan indim bir sigara yaktım. kaputa oturdum. denizi izlemeye başladım.o sırada yanıma geldi, ağlamaklı bir ses tonuyla;
-yardım et ihtiyar..
diyebildi, başımı çevirdim. tüm kızgınlıklarım, nefretim bir anda şaşkınlığa ve hüzne dönüştü. yüzü ve vücudu zayıflamıştı, saçları yoktu. olmasın diyordum sarılırken. ağlarken korkudan olduğum yere saplanıp kalmışken. olmasın diyordum yalvarıyordum.
-kanserim.