bu yazımda düşüncelerimi ve patlama sırasında 1 ve 2 patlamalarda olduğum yerden bahsedeceğim okuduğunuz için şimdiden teşekkür ederim uzun kızmayın patlamadan vefat edenlere allah rahmet eylesin

1 patlamada kızılayda dershanedeydim memur olmak için sabah 9 akşam 10 a kadar ders çalışmakla meşguldüm dersim öğlen 12 de bitmesine rağmen 1 saat mola sonrasında aksam 10 a kadar ek ders calışıyordum

akşam kantinde mola verdiğimde bir patlama sesiyle irkildik herkes ne olduğunu şaştı camları açtık dışarı baktık hareketlilik yok sonrasında ambulans ve polis araçları geçmeye başladı kanallarda bahsetmedi bile aradan zaman geçtikten sonra bahsetmeye başladı ailem beni aradı sen iyimisin sesimi duyunca rahatladılar

arkadaşım watsappdan yazdı polisler çıkmamıza izin vermiyor güvenlik amaçlı

sonrasında acı haberleri almaya başladık ve yayın yasağı geldi

ya bende o civarda olsaydım ya bu hayatta biryerlere gelebilmek uğruna çalışırken ölseydim düşünceler aklımdan çıkmıyordu

2 patlamada yine dershanedeydim bu sefer erken gidecektim evime bir gün erken gidiyim ailemle vakit geçiriyim dershane önünde çay içiyorduk hocamla bizim oturduğumuz semtin araçları sıhhıyeden geçiyor ama alışveriş için kızılaya gidecektim hocamda ordan binecekti beraber gidelim dedim hocama msj gekmişti sanırım dershaneye çıkıyım arkadaşımdan haber bekliyorum işim var biraz istersen bekle beraber gideriz demişti ben gideyim hocam dedim ve kızıkaya geçiyordum moda çarşısı kapalıydı simitçiye kadar gittim ayaklarım gitmek istemiyordu sonra yaparım alışverişi dedim geri sıhhıyeye gittim ve bir patlama daha ailem aradı sesimi duyunca rahatladılar

bu kez çok korkmuştum hocam patlamada yakınmış basınçla şoka girmiş dershaneye gelmiş bembeyaz suratı dershanedekiler yardımcı olmuşlar

hastaneye yatırılanların ismi sosyal medyada yayınlanmış baktımki üniversiteden hanfendi arkadaşımın ismi hemen aradım isim benzerliğiymiş herkes aramış hanfendi arkadaşımı yayın yasağı gelmişti tv de normal bir günmüş gibi diziler vardı coğunda umursamaz tavır gibi bir dizi ne kadar önemli olabilirdi insanlardan artık adım adım korkmaya başladık herşeyden