Koşarak gittim sese ve bizim cemali ağacin birinin yaninda kafasini bacaklarinin ustune koymus titrer bi halde gordum direk elimi kafasina atip lan cemoo diye bağirdim ama sanki duymuyodu bile muratla fikrette geldi yanima cemonun saclarindan tutup kafasini kaldirdim ki kaldirmaz olaydım direk besmele çektim olayi anlamistm göz bebekleri bembeyazdı yuzu gozu kan icinde kalmisti murat fikret titreyerek bayildi murat da sesini cikarmiyo bi eli kolumda durmusuz derken cemo sacma sacma konusmaya başladi ki ben o an korkunun doruklarini yasiyorum kaldirmaya calisiyorum kalkmiyoo sanki bağlanmiş bu cocuk bu kadar guclu birisi degil yani hafif ufak tefek bisi ama yernden kibirdatamiyorum icimden birakip gitmek geliyo ama bole bise yapamam korkudan ağlayan fikret zaten beni daha cok korkutmaya basladı neyse bu boyle olmazdi daha once cok duymustum ormanda destursuz işememek gerekirmiş neyse icimden bildiğim tum sureleri okumaya başladim ki cocuğun hala gozleri bem beyaz o gece hic bitmicek gibi geldi bana zar zor bela elim kolum titreye titreye evin önune getrdim ki zaten butun köy bizi ariyomus herkesin elinde fener falan cemoyu yere biraktik kendimide yere attim kapattim gozlerimi ertesi gun actiğimda hastahanedeydik olay aklimdan hiç cikmiyo cemoyu hocalara falan gotrduler cocuk cok şukur duzeldi ama yuzunde kalici lekeler var yani anliyacağiniz o olaydan sonra 4 5 ay disari bakkala falan bile tek gidemez oldum bi muskada bana yaptirdilar harbi diyom cok zor bişey yaşamak çok kötü etkileniyor insan bidahada ormana inmedim buda böyle bi anımdır.