Doktor tedaviyi kabul edip etmiyeceğim konusuna geldi yavaşça. çok uzattı iyiliğimi istiyodu ama yüzü gülmüyodu anlam veremedim . hala duyduklarımı sindirmeye çalışıyordum. biraz düşünmek olanları anlamak istediğimi söyledim pekala dedi memnun oldum diyerek çıktı odadan arkadaşlarımı da yolladım bi süreliğine yanlız kaldım. Düşün düşün düşün ulan noldu bana neler yaşadım böyle diyip hala inanamıyodum kendime belkide şaka falan yapıyolardır diye düşündüm doğum günümdü o gün çünkü. sonrasında kendime geldim ama çok zor geliyodu aq işin içinden çıkamıyodum . akıl almaz bi tercih yapmam gerekiyodu en sonunda hem isteyerek hem istemeyerek düğmeye bastım hemşire geldi doktorun başka bi hastayla görüştüğünü bitince geleceğini söyledi. bekledim 10 -15 dk . geldi en sonunda. naptın serhat diyerek sanki müjdeli bi haber verirmiş gibi bi ses tonuyla söyledi gördüğünüz gibi işte dedim . tedaviyi kabul edeceğimi söyledim açıklama yapamadım öyle olur böyle olur diye kafam hala çok karışıktı. bir saat sonra iki üç hemşire ve doktor baya bi kağıt getirdi dosyalar falan hepsini okumamı istedi . hayati risklerin kabul etsemde etmesemde tedavi olurken olucağını söyledi. okudum 30 dakika rahat sürmüştü sanırım. en sonunda içimden giberim böyle işi diyerek herşeyi imzaladım parmak izi bastım . hepsiyle öpüşüp el sıkıştım.
(devam edicem )