Panpa benzerini bende yaşadım küçükken ortaokuldaydım mk o zamanlar fakirdik mk, 2 3 tane kaşar vardı marka takılırdı mk her ay yeni bi ayakkabı giyerdi, benim çakma bi nikem vardı, durumumuz yoktu daa, aglayıp zırlamadım senin gibi, ailemi üzemezdim kabullenmiştim garibanlığı, ben yırtılmasın diye top bile oynamaz arkadaşlara hastayım falan her seferinde başka nie bahane uydururdum. Gel zaman git zaman bu garibanlığın ardından öyle bir zenginlik geldi ki şimdi her marka herçeşit ayakkabı var dolabımda, ama zamanında olucaktı be kardeşim, zamanında gözümüzde kaldı, zamanında varya sabah kahvaltısına 25 kuruş verirdi babam 1 kuru pogaça alırdım meyvesuyu alamazdım özenirgib almaya ama garibanlıgı kabullenmiştik işte, şimdi bogaz manzarasında yapıyorum o kahvaltıyı ama tat yok zamanında olacaktı, gözümüzde kaldı bee içimizde kaldı, ama seni görünce gurur duydum kendimle, ben aileme zırlayıp aldırmamıştım, onlsrı zora sokmak istememiştim