artık şuraya güzel bir şey yazmak istiyorum, mutluluk içeren. solmayan bir mutluluk. anlata anlata bitiremeyeceğim şeyler. 286 günün ardına yaşanmış ve yasacanak mutluluklar için ,sabah uyandığında yüzünde küçük tebessüm uyandıracak şeyler mesela. Önceden görmüşsün olacakları sanki demistin bana 3 haziran günü sen istanbul ben ankaraya gidicem nasıl olacak diye ben ise ayda 2 3 gün görmek de yeter demistim. Yetmiyormuş hiç yetmiyormuş. Elimde olsa sakliyacsgim seni kaburgalarımın içine. Olmuyor lakin. Yine de bizi mesafeler birleştirdi bizi bir birimize bağladı. Pendik garından inişini izlemek seni orda beklemek o anı yaşamak isteği daha da doldurdu içimi sevginle. O an zamanın durması kokunu cekebilmem ellerimin arasına ellerini alabilmem en güzeli de seninle olmak. Yokluğunda gölgene bile sarılmak isteği doğuyor insanın içine. Bundan sonra öyle bir gel ki asla gitme asla bırakma. Güne uyandığında ilk baktığımız telefon değil de bir birimizin yüzünün olduğu anlara geçelim. 3 haziran günü bildigin gibi bu sefer de pazar gecesi anlattigin hikayeyi yasayalım beraber. En ince ayrıntısına kadar. Sen ol birtek yanında bu mesafelere bu zamanın az olmasına rağmen o kadar güzel şeyler yaşıyoruz ki eminim ki hikaye yi anlattigin zamanlarda herşey daha güzel olscsk. Biz seninle beraber yaşlanmazsak o da kaderin ayıbı olsun. Gel birtanem her günümüz beraber olsun. insan zamanın durmasını istediği yere aittir. Gel yanıma ait olduğun yere. Günaydın kuzum benim. Ve itiraf etmeliyim, seni çok seviyorum. Herhangi bir neden duymadan, bir şeye bağlı kalmadan. Sırf sensin diye.