Kahvaltıya oturduk emreyle beraber, yemeğimizi yerken emreye anlattım işte, kanka böyle böyle sende uyurgezerlik var mı dedim ? yok kanka ne alaka amk dedi, tedirgin oldum, eminmisin olm bu sabah seni aynanın karşısından ben aldım dedim, başta bi korktu, sonra güldü, taşak geçme olm, rüyaydı o dedi, neyse beyler emreyi inandıramadım, kalk dedim okula gidiyoz amk saat olmuş 8 geç kalıcaz dedim, alelacele çıktık 5 dk yürüme mesafesindeydi, yolda meryem hocayla karşılaştık, ee dedi çocuklar inandınızmı, önceki gece olan şeyler o hocanın suçu olduğunu düşündüğüm için tersledim, size ne ? dedim, tersleyince güldü, adımlarını hızlandırıp önden yürüdü gitti huur, okula girdik ilk 2 ders ingilizce, derse girdik hocayı bekliyoruz, sınıf başkanı bendim, prosedür gereği ilk 10 dk hoca gelmesse müdür yardımcısına önce sorup sonra nöbetçi öğretmene eğer öğretmen yoksa yoklama aldırmam gerekiyordu, aldım emreyi de gittim müdür yardımcısına, israfil hoca raporlu değil, telefonları açmıyor çocuklar, meryem hocanız nöbetçi gidin yoklamanızı aldırın 3-4. dersiniz selami hocaya, hocanız burada herkes 3-4. derse girecek dedi verdi defteri yolladı bizi, meryem hocaya aldırdık yoklamayı, benim aklımda müdür yrd. dan israfil hocanın evinin adresini alıp evine gitmek vardı çıkışta, ilk işim de o olacaktı, neyse dersler geçti gitti, aldım emreyi yanıma gittim müdür yrd. nın odasına, israfil hoca ile olan yakınlığımızı ve evine gitmemiz gerektiğini söyledim, okulda derslerimin yüksek olması ve vukaatsız bir öğrenci olmam işe yaradı, hoca adresi sorun çıkarmadan verdi, aldık adresi gittik, şehir ismi söylemeyeceğim ama çevre ilçelerden birisinde, ücra bi köşede oturuyormuş, ailesiyle beraber değil tek gelmiş, evde varsa yoksa israfil hoca olacaktı yani. Gittik çaldık kapıyı, gelen eden yok, camlarda perdeler çekilmiş içerisi de gözükmüyordu, ama televizyon sesi geliyordu içeriden, camı tıklattım, açan olmadı, en sonunda kapıyı yumruklamaya başladım, ben serdar hocam nolur açın kapıyı yardım lazım dedim, kapının sürgüsü çekildi, kapıyı bi kadın açtı, simsiyah saçları vardı, yüzü belli olmuyordu kafası öne eğik, gözleri gözükmüyordu o an kim olduğunu bile sormadım içeri geç dercesine elini içeri doğru uzattı, girdik israfil hoca içeride sedir gibi birşeyde camın önünde uzanıyordu, yanına gittim çöktüm yere, tam ağzımı açacaktım, biliyorum oğlum dedi sustu, bişey diyemedim, sessizliği emre bozdu, hocam bu başımıza gelen nedir nolur açıklama yapın bi dedi, hocanın kafa olmasından gelen rahatlıkla açtık muhabbetimizi, hoca anlatıcam dedi, gözlerini kapatıp derin bi nefes aldı...