Arabaya bindim artık aileme söylemem gerekiyordu çünkü işler çığırından çıkmış gitgide artıyordu. Oğuz ve erene benim aileme söylemem gerektiğini ve birkaç gün kendi başımıza aramaya cikmamamizi söyledim. Kabul ettiler hatta işlerine bile geliyordu çünkü onları bu bataklığa ben sürüklemiştim. Yine de Allah razı olsun ikisinden çok yardımcı oldular. Beni eve bıraktılar. Kaç gündür ugramiyordum eve başta biraz garip geldi çünkü tüm korkunç olayları o binada yaşamıştım.

Kapıyı caldim annem çıktı. Nerelerdesin oğlum daha erken gelecektin dedi bende sınavlardan sonra biraz kafa dağıtıyordum dedim. Babam içeride oturuyordu girdim içeri onla da konuştum. Ne yapıyorsunuz ne ediyorsunuz diye onlar davranışlarımdan anlamış olacak ki sordular bir sey mi oldu diye. Evet çok şey oldu ve devam ediyor dedim. Herşeyi noktasına kadar anlattım.

Annem ağlamaya başladı oğlum sen nasıl bir şeyin icindesin diye tabi benimde gözlerim dolu anlatıyorum babam kendine zor hakim oluyor çünkü yaşananlar gerçekten normal karşılanacak şekilde degil. Bizim doğuda bilirsiniz Şeyhler çoktur ve onlar bu işin erbabidir babam direk beni onun yanına zütürdü.

Hatta adresini de vereyim belki yardımcı olabilirim Ağrı/Merkez Dambat köyü Yolu üzeri. Kime sorsanız gösterir zaten. Neyse girdik o eve gözlerine surme çekmiş değişik değişik siyah gozleriyle bakıyor. Yaşlı 65- 70 yaşında otur dedi. Emir vererek konuşuyor. Anlat dedi herşeyi ona da anlattım. Şeyh büyük bir dikkatle dinliyor bitirdim konusmamı. Olanlar bunlar efendim dedim ne yapmam lazım Allah aşkına yardım edin dedim. Babama disari çik diye işaret etti. Tabi korkuyorum niye çıkardı napacak diye oda da tek ikimiz kaldık. Bana yaklaş dedi. Yaklaştım dilini çıkar dedi çıkardım dilimi ters çevirdi ve altında ki damara jilet bıçağıyla vurdu. Altına bir tas koydu kan oluk oluk akıyor hem acı cekiyorum hem korkuyorum kıpırdama diyor. Bir yandan basım dönüyor bir yandan kan akıyor bir yandan bekliyorum.