Hiç şehit vermeden tamamlayabileceğimiz görevi arkadan vuran köylüler yüzünden 3 şehit vermiştik. Komutan muhtarla korucularla konuştu 5 tane kadar kahpe bir evin içinde saklanıyormuş.Şehitlerimizin naaşına zarar gelmemesi için onları korumaya aldık. Komutan ve muhtar arasında geçen konuşmayı çok iyi hatırlıyorum:
Komutanım:Evdekilerin içinde işe yarar adam var mı?
Muhtar:Yok gomutanım zaten o ev boş dağa çıkmıştı sahibi
Komutanım:O zaman benden günah gitti
Çok yüksek sesle Seyit Yusuf duhacavus dedi. Hazırola geçtik emir bekliyoruz iğne ucu kadar pırıltı geldi gözlerine yerleşmişti adamın.. Evin yakın bir tarafına geçtik ama ne onlar bizi görebilir ne biz onları. Koruma alanını oluşturdu diğerleri. Komutanım binlerin bizi dinlediğinden adı gibi emindi ama nerden emindi bilmiyorum. Baya yüksek bir sesle bize bağırdı:Bombalar hazır mı!
Üçümüz aynı anda HAZIR KOMUTANIM! diye bağırdık. Tekrar yüksek sesle bütün time:MEVZi AL! Herkes siperlendi bir evin arkasına evin içinden ses geldi o sırada... Evin kapısı açıldı içinden kimse çıkmadan keleşler kapıdan dışarıya atıldı. Muhtar koşarak geldi teslim olacaklar komutan dedi. Muhtar kürtçe birşeyler söyledi evin önüne giderek arka arkaya dizilmiş 5 tane bin çıktı.. Komutan isimlerini hatırlayamadığım 5 rahmetli kardeşimi yolladı üstlerini aramaya. Belki size saçma gelebilir ama silahlarını bırakıp gittiler. binler onlar gelince elleri indirdi beklemeye başladı.Tam üstlerini ararken biri nerden çıkardı bıçağı anlayamadık çocuğun koluna sapladı. Ortalık birden karıştı tıpkı toplu kavgalar gibi 5i birbirine girdi. Ateş edemiyoruz etsek bizimkiler var.ilk davranan ben oldum silahı yere koyduğum gibi gidip yaralı erin üstüne çullanan bini attım diğer tarafa. Aynı çeviklikle üstüne atlayıp kasaturayı sırtına sapladım. Bizimkiler gelmiş ortalık karışmıştı. Allah orda kurtarmıştı kardeşlerimi ama başka bir çatışmada şehit düşmüşlerdi.. Burda ruhlarına bir fatiha.. Cesetleri saydık hatırladığım kadarıyla 40a yakın vardı. Helikopter indi o gün ovaya ilk..