O sabah babamla birlikte erkenden vakıf'a gidip işleri halletmek istemiştik.
Vakıf'a geldiğimizde büyük bir bina oldugunu farkettim.
içerisi de oldukca büyüktü.
Rahatça içeri girip oranın müdürüyle konusuyorduk.
Müdürde seyrek saçlı kilolu biriydi. Takım elbisesi ise üzerinde iyi durmustu.
işlemleri ve prosedürleri anlattıktan sonra bana;
-Sevdiklerinle hemen vedalassan iyi olur demişti.
Gülümseyip geçiştirmiştim onu...
Sonucta sevdiğim kim vardı ki ailemden baska...
Babamsa akrabalara haber vermiş benden gururla bahsediyordu.
Gururlanmamak elde değildi ama kalbim cok kırıktı.
O aksam eve gittiğimde çağla mesaj atmıstı;
-Gidiyormussun diye.
Bir şey yazmak istememiştim ama çağla ;
-Gitmeden biraz konussak demişti.
Çağla'ya;
-Daha fazla konusmak istemiyorum demiştim.
Çağla'da ardından;
-Benim yüzümden değil mi? Demişti.
Artık onu sevdiğimi düşünmüyordum.
Üst üste aldıgım darbelerde canımı oldukca acıtmıstı.
Çağla'ya;
-Seninle alakası bile yok diyebilmiştim.
Daha da telefona bakmayıp bilgisayarla ilgileniyordum.