Sizden başka dertleşecek kimsem yok beyler biraz uzun olabilir hakkınızı helal edin.

Dün ikinci kez sınava girdim. Eve geldim amcamı aradım maça gidelim diye (Galatasaraylıyım) o da Sneijder sakatmış gitmeyelim dedi. Ne kadar ısrar etsem de ikna edemedim. Arkadaşlarımı aradım gelin hayalette(bilen bilir kumruların üst tarafında boş bi mekan) iki bira içelim oradan da güvene geçer çimlerde otururuz dedim. ikna edemedim hiç birini tüm gün evde kaldım diye kızıyordum çevremdekilere. Her işte bir hayır varmış demekki. Türkiye'min başkentinde, doğup büyüdüğüm ve büyük ihtimalle öleceğim şehirde YiNE hain bir saldırı gerçekleşti. Ya eğer amcam maça zütürseydi beni? ya arkadaşlarımla stres atmak için içmeye inmiş olsaydım? bir daha babamla kavga edebilecek miydim? annemle dertleşebilecek miydim? sevdiğim kadına bir daha sana aşığım diyebilecek miydim? Söylesenize arkadaşlar daha kaç aile yarım kalacak? gözünüzü seveyim söyleyin ya kaç aile yarım kalacak daha? ne kadar kan dökülecek? her gün oraya gidiyorum dersaneye daha ne kadar annem beni aradığı zaman telefonu açtığımda derin bi nefes alacak ve sesi titriyor olacak? Yeter artık... biz de insanız yeter yapmayın Allah aşkına. Savaşacaksak savaşalım, öleceksek VATAN iÇiN ALLAH YOLUNDA ölelim. Bir kaç huur evladının patlattığı züt kadar bombaya ne kendimi ne de sevdiklerimi feda etmek istemiyorum ben.

Allah herkese sabır, vatanımıza huzur versin.