dıbına koyim daha bundan 1 yıl önce o şehirde öğrenciydim ve o meydan o metro sürekli bulunduğum bir yerdi kendimi şimdi o masum insanların yerine koyuyorum ya ben ordayken olsaydı tüm bu olanlar diye bi anda hiçbirşeyden haberin yokken, şerefsiz haysiyetsiz hayattan bi amacı olmayan ulaşamadığı şeylere zarar veren ırkını gibtiğimin çocukları geliyor senin canını alıyor ve neymiş özgürlük istiyorlarmış ananızın dıbının son derinliklerine kadar kazıyacağız sizi bu ülkeden bu dünyadan binin dölleri sizi
Buna izin veren istihbarat örgütlerine de zaten ne denebilir ki alıştırdınız bizi teröre dıbına soktuklarım en fazla 2 gün acı tablosu çiziyorsunuz sonra unutuyorsunuz sanki hayatımızın bir parçasıymış gibi yazık ya gerçekten çok yazık