biraz sakinleştikten sonra, artık bu dünyada yaşamam için hiç bir sebebin kalmadığına karar vermeme sebep olan şeyi anlattı,
ogün annesi evlerinde benim çok sevdiğim bir yemeği yapmış, anne demiş bu yemeği ayhan çok sever, bizim yiyeceğimiz kadarını ver ben ayhanlara gidip onunla beraber yiyeceğim demiş, anneside yalnız göndermemek için yakınlarında oturan teyzesinin kızıyla bize göndermiş, yolda gelirlerken teyzesinin kızı,sen biraz bekle bende marketten içecek birşeyler alayım demiş, kaldırımda beklerken bi araba vurup kaçmış, bize yakın oldukları için teyzesinin kızı hemen bize haber vermeye gelmiş o akşam,ve o karanlığa bakıpta tüh yaa dediği şeyde, bana getirdiği yemeklerin dökülmüş olmasına üzüldüğü içinmiş,son anlarını yaşayan birisinin canından daha çok bana getirdiği yemeklerin dökülmüş olmasına üzülecek kadar seven bir kalp varmıdır daha şu lanet dünyada, başkasını sevebilirmiyim artık, aşık olabilirmiyim başkasına, tahammül edebilirmiyim artık saçma sapan şeylerin adını aşk koymalarına, bizim yaşadıklarımız bilemesekte gerçek aşktı, bunu şimdi biliyorum, ama o bilmiyor, birgün birbirimize bir söz vermiştik, hangimiz önce ölürsek diğerimizi cennetin kapısında bekleyecekti, şimdi bende bilmeden yaşadığımız o tarif edilmez duygunun gerçek aşk olduğunu,o aşkı sonsuza kadar yaşayacağımız cennetin kapısında beni bekleyen meleğime anlatmak için, gelmesi için hergün yalvarıp dua ettiğim beni ona kavuşturacak kişiyi bekliyorum, Azraili

beyler 2 partım daha var yemek yiyip atıcam seri seri