herkese melaba, ben kendi halinde yaşayan bi panpanızım. dün her zamanki gibi okula gittim, ders anfideymiş gittim anfiye oturdum hocanın gelmesini bekliyorum. biraz ötemde kıl olduğum bi bin var, yanında bi grup amlıyla sohbet ediyo, amlıların kahkahaları anfiyi inletiyo , bana da gibsen biri gülmez bişey desem. neyse ne anlatıyo lan bu bin diye kulağımı kabarttım meğer bu bin ekşideki entel dantel esprileri araklayıp amlıları güldürüyomuş.tam dinlerken binle göz göze geldik yavşak dinlediğimi anlamış pis pis sırıtıyo.sen de sözlükte yazıyomusun dedi. bine cevap vermesem mi daha havalı görünürdüm amlıların gözünde yoksa inciciyim desem mi diye bi an düşündüm ve büyük bir hata yaparak 2.sinin daha havalı olduğuna karar vererek inciciyim dedim. binin sırıtışı daha da arttı dikkat et sen orada yazarken oradakiler de anana yazmasın dedi.lan yavşak ekşici bana anancılık yapıyodu.bu hakaretin altında kalmamalıydım ama aklıma bişey gelmiyodu. amlıların kokusu kanın aşağıya doğru akmasına neden oluyodu binin lafı da çok koyduydu kanın yukarı doğru akması için beynimi zorluyodum derken bikaç saniyelik bocalamadan sonra vücudum error verdi. istemsizce ayağa kalktım inciciyiz incici hüloooğ diye bağırdım ama ne bağırma ooo lar anfinin tavanında asılı kaldı resmen yankılana yankılana bitmiyo. herkes bir anda susmuş bana bakıyodu.bu şok kanın normal akışına dönmesine sebep olmuştu ama keşke olmasaydı. anlık sesizlikten sonra bin bastı kahkahayı kızlar da onu takip ettiler. yüzüm alev alev ağlayarak sınıfı terk ettim