Geçtik eve. Konuştum ailesiyle. Niyetimin ciddi olduğunu, iyi bir iş bulup okuluma devam edeceğimi, kızlarını asla üzmeyeceğimi vs. vs anlattım. Klagib şeyler işte.
Babası ertesi gün tekrar okula göndermişti kızı, yine herşey normale dönmüştü derken askerlik kağıdım geldi.
1 hafta sonra muayeneye gitmem gerekiyordu. Durumu annemle konuştuğumda Sen bilirsin oğlum, ister açıktan oku uzat askerliği, istersen yap gel dedi. Kızın aileside Askerlik önemli, askerden geldikten sonra nişan yaparız dedi.
Gitme fikri daha cazip gelmişti. Muayeneye gidip acemi birliğimin açıklanacağı günü bekliyordum. Nihayet açıklanmıştı.
04.02.2013 tarihinde izmir Poligon Dz. Er eğitim taburuna teslim oldum.

Arkamda üzgün bir anne ve 2 kardeşten öte, Birde aşk bırakmıştım. Vatani görevimi seve seve yapıyordum fakat zor geliyordu. Onun olmadığı her yer zor geliyordu. Her akşam sadece 2 dk telefon klübesinden arayıp sesini duyuyordum.
Yetmiyordu. Çok özlüyordum. Bunun tarifi yok..