Her neyse meşhur hakkari şemdinli aktütün karakolu ulen kimi görsek o an bize ölmüşüz gibi bakıyorlar timdeki badyim hasan canım gibi sevdiğim öz kardeşimden daha çok sevdim adamı
bende 1 yaş büyük ama kızı var ela diye ismi gibi gözleride elaydı. her neyse 1 haftalık arada izmire geldim semtimizin birahanelerinden çilem birahanesinde oturuyoruz o zaman hayat ucuz olduğu için herkes toplu masalar kurar birbirine içki ikram ederdi dükkanda babamın kuzenleri işletiyordu herkes para verir cebimi doldurdu zaten esnaf beni tanırdı onların elinde büyümüştüm güzel geçen 1 haftadan sonra veda vakti gelmişti içimde biraz korku birazda sevinç vardı herkesle helalleşmiştim uçağa binerken ki annemin bayılması beni üzmüş bitirmişti ulen kimsem yoktu tamamda ölürsem bir bu kadına yazık olucak dedim. olaylı varıştan sonra karakola vardım. abi anasını gibeyim korku filmi gibi nereye geldik dedim