Köyde öyle bir çocuk yokmuş, kimse ayakkabı boyacısı felan da değilmiş beyler..

Neyse işte hayatımda derin iz bırakan olay buydu, geceleri çok yorulmadan uyuyamama sebebim.. Kabuslar görme sebebim.. Aynı beyaz gözleri aklımdan çıkaramayışlarım hep bu yüzden..

2 yıl önce Kenan abi izmitte şantiyede bir anda yatağından uyanıyor ve yatak havalanmış yerden 20 30 cm şekilde buluyor kendini.. Konteynır da Tek başına kalıyor Formen olduğu için.. Oda da onlarda kırmızı göz ona bakıyor. Ve atlayıp yataktan arabaya atlıyor izmitten istanbul avrupa yakasına 40 dk da geliyor. Araba geldiğinde ertesi gün arabaya bir göz gezdirdik, dikiz aynasını söküp atmış arkaya bakmamak için, nasıl korktuğunu neler yaşadığını, biranönce gelebilmek için kaç bastığını siz düşünün..

Onun gördükleri daha fenaydı bunu biliyorum, düşünüyorum bazen ama ben cidden gördüklerimi unutamıyorum. inşallah hiç birinizin başına gelmez.

Her gece gözlerinizi kapattığınızda bembeyaz yukarı kaymış gözler görmek.. O böğürtüleri inlemeleri bağırmaları vücutlarının koşarken ki şeklini hatırlamayı...
Keşke unutabilsem..

Dün gece burada bitirmiştim. Ama isterseniz bu gece Olcay amcamı ilgilendiren kısmını da anlatayım beyler, aile karıştı bu olaylardan sonra. Uzun diye yazmak istemedim.. ok derseniz rezerv alın ya da buraya şuku bırakın farketmez sadece istediğinizi bileyim gerisi önemli değil, akşam başlarız duruma göre.