/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 101.
    +6
    - Sevgilim..

    Gözlerimi açtığım anda o güzel gözleriyle karşılaştım. ilk defa bu kadar yakından görüyordum gözlerini.. Daha iyiydi yüzü gülüyordu..

    + Prensesim.. Ben uyuyakalmışım özür dilerim. iyi misin ?
    - Çok daha iyiyim sevgilim. Ben bayadır uyanıktım da uyandırmaya kıyamadım. Babam geldi az önce. Birşeyler almaya gitti. Geldiğinde uyanık görsün seni tepki verebilir.
    + Haklısın. Bu kadar rahatlığa gerek yok.

    Gerçekten de bu kadar rahatlığa gerek yoktu. Adam güveniyor ediyor diye geniş muamelesi yapmamak lazım. Gözü önünde kızının yanında yatarsam çizgiyi aşarım diye düşündüm ve kalktım. Elimi yüzümü yıkadım ve yanına geçtim. O ara babası geldi. inanılmaz telaşlı ama bir o kadar da rahattı. Teşekkür etti defalarca ve sürekli minnet gülüşünü ekgib etmedi. Yüzü gülüyordu. iyi görmüş olmak ona da iyi gelmişti. O ara radyoloji bölümüne tomografi için indik. Birkaç tüp kan ve filmler de halledildikten sonra tekrar odamızdaydık. Yüzümüz gülüyordu. Bir kaç saatlik muhabbet ve maçın dalgası da geçildikten sonra doktor girdi içeriye. Dışarıya gelmesini söyledi babasına. O an telaşlandım ama belli etmeden ;

    + Reşit değiliz diye yaptıkları muameleye bak ya. 18 olayım da her yere atlamıyor muyum bak : )

    Sahte bir gülümsemeyle eşlik etti. inanmamıştı bu iyi niyetime..
    Babası odaya geldi yüzü düşmüş yalancı bir gülümseme ile sorun yok dedi.
    Sonra dayanamadı anlatmaya başladı..

    Bir böbreğin %80 ölmek üzere. Diğeri zaten doğuştan %60 çalışıyordu. Böbreklerin fazla zarar görmüş ama korkulacak birşey pek yok. (!) Böbreği destekleyici ve daha az yoran tedavilerle mümkün olduğu kadar böbreklerini yaşatacaklar. Böbrek nakli içinde işlem başlatacaklarmış. Genç olduğun için hemen bulunma ihtimali yüksekmiş. O yüzden çok telaşlanmamak gerektiğini ama FMF ile ilgili ilaçları da aksatmaman gerektiğini söyledi..

    Bu konuşmanın üstüne hiç ses çıkaramadım. Direk camın önünde bulunan küçücük tek kişilik balkon tarzı yere gittim ve bir sigara yaktım. Arkamı dönüp hiç bakmadım bile.
    Dönüp de göz göze gelmeye cesaret edemedim. Gücüm yoktu çünkü. Destek verecek bir potansiyel görmemiştim kendimde.. Akşam oluyordu artık. Birkaç gün daha yatacağını söylediler. Pek eşyamız olmadığı için babası alışverişe çıktı oda uykuya daldı..

    O kadar güzel uyuyordu ki.. Hayranlıkla izledim. Arada saçlarını ve yüzünü okşadım sakince uyandırmadan. içim parçalanıyor. Yüreğim yanıyor adeta. Arada gözüm dolduğu da oldu yine.. Ailemi arayıp durumdan haberdar ettim. Bir süre burada olacağımı söyledim. Okuldan zaten raporluyduk. Geçmiş olsun dilekleri ile kapattılar telefonu.. Bende yandaki ziyaretçi koltuğuna oturdum ve izlemeye devam ettim..
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster