Guneş tam batmamış gokyuzu kızıl, baharın huzuru olan Rüzgar saçlarını savuruyor, Duvarın önünde duran, kağıt parçalarını uçururken Ay Parçası hala yazıya bakıyor. Arkadan kızlar bize seslendi.

-Artık gidelim mi?

Duyuyordum ama tepki veremiyordum.Ay Parçası da benim gibi bakakalmıştı. Zehranın bizi durtmesi ile kendimize geldik.

.

O dakikalar Ay Parçasıyla hayaller dunyasında beraber geziyor, birbirimizin gozlerine uzun uzun aşk ile bakıyorduk. Buna emindim.

O yazının önünde hayallerimiz birdi.Ay parçası gözleri duvarda aşk ile bakarken dudaklarından sadece kendisinin duyabileceği bir söz söylemişti.

-Kimsin Sen?