Antrenmandan çıktım Melis'e mesaj attım, iletilmedi, allah allah dedim aradım, ulaşılamıyor. Kuşkulandım eve gidene kadar durmadan mesaj attım yok yok yok derken evine gidecektim. Bir şey varsa kuşkulanmasınlar diye gitmedim. Napar nereye gider dedim. Bizim parka gittim, baktım etrafa kimse yok, sahanın içinde biri yerde yatıyor, bir de basketbol topu var. Koştum, Melisti, yüzü kandan gözükmeyecek dereceydi, aldım kucağıma koşmaya başladım ama nereye koşacağımı bilmiyordum. Eren'i aradım, anlattım, babasının arabasıyla geldi çok geçmeden zütürdük hastaneye, ciddi darbeler almıştı kafasına. Babasına haber verilecekti de nasıl verilecekti amk, ben şoka girmiştim. Eren sinirden yerinde duramıyordu.