4 saat filan ağladım babam geldi, aç kapıyı dedi, yok dedim, aç kapıyı dedi, baba git ne olur dedim, aç kapıyı hikayeci dedi bağırarak cevap verdim. Uzatmadı, babama ve anneme bağırarak asla cevap vermedim, çünkü onlar benim için çok değerliydi, onların yokluğunda yaşayamazdım biliyordum, ergenliğime dair 2 şeyde gurur duymuşumdur biri Melistir biri de aileme karşı olan saygımdır ama bu sefer bağırmıştım. Telefonuma bakmadım uyuyakalmışım. Okula gitmedim, kayınpeder aradı açsam mı açmasam mı diye düşünürken açmadım, çağrı biter bitmez baktım telefona pek çok mesaj var kapattım telefonu kayınpeder üst üste aramasın diye kapatmıştım telefonu. Gerçi daha çok ayıp olmuştu ama.