Sana da yazıktı kardeşim de... Bir noktaya gelince var ya anlıyorsun. Seni küçümseyen kız, yıllar sonra karşına çıkıyor. O kızı istediğin hale getirebileceğin bi konuma gelmişsin. Kız senin için ağlayacak bir hale geliyor, sana karşı iyi davranıyor falan. Diyosun ki, ben şimdi bunun duygularına mı vurayım? Ezik, önemsiz, değmez, aptal... Kibarca gibtiredip yoluna devam ediyosun. Takmıyosun. Geçmişteki halini de suçluyosun biraz. huurnun birini sevecek insan mıyım ben, benim kalbim yüreğim bu mu, takmamalıydım ben diyosun.

Tabi böyle bi olay yaşamadım benim aşkla alakam yok ama, olsaydı böyle diyecektim. Ne yapılması gerektiğini bilmiyorum ama bu olayları daha çok öteki tarafa bırakırım sayılır. Bu dünyada karşılığını az veririm. Çekecekleri acıya da acıyorum biraz. Dünya yansa ben takmıyorum ama, o kıza zarar versem takacak acı çekecek çok kötü olacak falan. Ne bileyim kötü his lan.

Adaletli olun. Gerektiği şekilde zarar verin. Gerektiği şiddette zarar verin. Ve adam olun. Adamlar huurları gerçek anlamda sevemeyeceklerini bilirler. Bence bu böyledir. Ben pislik bir huurya aşık olmak üzerine mi yaratıldım? Gerçek aşk değil ulan o. Sahte duygulardan ibaret. Evlendiğini düşün, tatlı bir çocuğun var. Hatta iki tane olsun. Biri bebek, diğeri 4-5 yaşlarında. Düşün bu anı. Sen o an, o huuryla yaşadığın geçmişi bile hatırlamayacaksın. Sanki hiç yaşamamış gibi.

Dibine kadar haklısın kardeşim. Kimler için kimleri kaybettiklerini bilmiyolar. Sonra pişman oluyolar ama çok geç. Cezaşarını bu dünyada çekiyolar