1. 26.
    +1
    Bence asosyallik insanlık adına özel ve değerlendirilebilecek bir durum. Bazı ufak bakış açısı değişiklilikleriyle de durumu kendi lehlerine çevirmeleri mümkün . Bunun bir hastalık olmadığını fakat birden çok hastalığın sebebi olabileceğininde unutmadan hatırlatalım. Sosyal olamayan vatandaş kimsenin olmadığı sakin yerleri sever . Bence bu tamamiyle kendi düşünce özgürlükleridir , saygı duyulması gerekildiğini düşünüyorum .Çünkü bunu her insan yapar . Depresyon , stres gibi durumlardan sonra sosyal olan diye tabir ettiğimiz normal insanlarda kendi kabuklarına çekilip yalnız kalmak ister . Asosyal grubu bunu kendine alışkanlık haline getirmiştir . Bunu tamamiyle bi yaşam biçimi olarak kendine rol edinmiş hayatına bu şekilde devam etmeye inanmış .
    Şunuda atlamadan söylemeliyim ki insan yalnız kaldığında kendini tamamıyla tanıya bilir, anlaya bilir , çöze bilir, geliştire bilir. Hayata hiç kimsenin bakamadığı açılardan bakabilir. Mesela sürekli bilgisayar başında oturup neden kendi kendine mutluluğu yakaladığını sorgulayabilir. Bu insanların hareketlerinden , hal ve tavırlarından , sahte sevimliliklerinden hatta espiri kalitelerinden bile kaynaklanabilir.

    Burdan tüm asosyal kardeşlerime selam. Kendinizi kimse için değiştirmeyin . Hayat kalabalık yaşanacak , çevre yapma cabasına girecek , insan kahırı çekecek kadar belkide kısadır. Keyfinize bakın *
    ···
   tümünü göster