Hayatımdan bir fahişe 6 kız geçti bunun en etkilisi 5.incisiydi .. Hergün bir kaç kıza resmen aşık olduğumu zannediyordum aşkın ne anlama geldiğini bilmeden birine farkında olmadan aşık olmuştum tamam, 3. sevgilimden daha güzel ve iyi değildi ama benim düşüncelerime uyan benim için 4/4 lüktü ilk başlarda sadece takılıyordum ta ki 30 temmuz’a kadar bir dostumun evindeyken hiç kimse beni bu kadar güzel öpmemişti, olay nasıl başladı bilmiyorum ama tahmin ediyorum tam sigarayı içine çektiği yaklaşmıştım ona nikotin ilk önce onun damarlarına sonra da benim damarlarıma karıştı. Bunu kafam iyi olduğu için mi yazıyorum tabiki de hayır eğer öyle olsaydı bunu yazıyı çok fazla yazardım ayrıldıktan 1 ay sonra 7 senelik bir arkadaşımla çıktığını öğrendim umrumda değildi öğrenmeden önce çünkü benim de bir başkasıyla ilişkim vardı, bir süre sustum etrafım da gülen herkesi öldürmek istiyordum o an için gülmek bana dünyanın en iğrenç bir eylemi olduğunu düşünüyordum şaşırtıcı ama o gün çok çok fazlasıyla param olduğu halde içmedim ayık kafayla geçmişe dönmek istedim sanırım döndüğümde o ”an”lar sürekli düzenli bir şekilde aklıma gelip duruyordu delirmek üzereydim sanırım ”Senediyon sipariş var” gelen ses.. siparişinize sokayım ben kendimi kaybediyorum bi durun iki dakka dünyanın da dıbına koyim düşünmek için fırsat vermedi dönmeye devam etti” diye düşünüyordum orada ilk defa kendimi kaybetmeye korktum sigara aklıma geldi durduk yere aldım yaktım bir tane içime çektiğim duman bana gülüyordu resmen gülme be huur çocuğu hayatımın yarısında seni içimde taşıdım ağustosun göbeğinde hazanı yaşadım kısacası özellikle baya bi ayaz vardı babam gözüme takıldı bi an oda gülüyordu ulan insanın evladı acı çekerken sen nasıl gülebiliyorsun o an ilk ve son defa onu öldürmeyen geçmişine küfrettim ona sıkılan kurşunlardan bi tanesi isabet etmiş sadece aradım o yavşağı utanmadan efendim kardeşim diye açtı telefonu duyduğuma göre yeni ameliyat olmuş dıbına kodumun dokturu benim ağabeyimin hayatını kararttın buna niye bişey olmadı sordum doğru mu bu diye evet dediği an telefonu kapattım zaman çoktan geçmiş o an kapanış vaktiydi Bi türlü R harfini söyleyemeyen adamın yanına gittim bu gece asıl darbeyi rakı vuracaktı bana o da yaptı bilinçsizlikle bir huur çocukluğu 37 yaşında ki bir adamın cd-çalarında duman ne arıyor ulan özlellikle ”yanıbaşımdan” ilk şarkımızdı bu huur çocuğu söyleyemediğin ”R” harfini gibim ben neyse bugün 5 kasım şu kasımda aşk başkadır muhabbeti var dünya da dünya’yı gibim ayrılığımızın 3. ayı dıbına kodumun yerinde hala unutamadım hala dün yaşanmış gibi onu unutmam için 2 yolu var ya ona benzeyen biri gelip kaldıracak beni yada bir hayat üstümden geçip gidecek… En dibinden bir not; Ona geri dönmeyi ölmeye tercih ederim *