Lise üç. Duruldu artık çoğu şey. Ufak tefek problemler hariç kavga etmiyoruz. Yine haftada üç kere kavgamız var ama kısa şeyler öyle severdik ki birbirimizi kısa sürerdi, yan yana gelirdik kıyamazdık sarılırdım. Koklardık tek dostumu. Tek dostum derdim ona hep. Çünkü neye ihtiyacım olsa o olurdu. Bazen babam olurdu bazen annem, bazen dert dinleyen kardeşim, bazen sevgilim. Her şeyimdi o yüzden o benim. Bende o yüzden çok kapıldım ya. Kimse yokken bir tek o vardı, bende hayatımda hep olur sandım, bırakmaz beni sandım. Bıraktı .