Çıkıyoruz ilk aylarımız, ben ilk defa kendimi birine kaptırmaktan korktum hayatımda ve şu zamana kadar hep binlik yaparak yaşadığım için birisiyle nasıl düzenli olunur bilmiyorum. Sevmek sevilmez, o olan bağ nasıl olur bilmiyorum. Her şeyi o öğretti bana. Onunla öğrendim, acıyı da sevgiyi de. Her neyse

Öyle veya böyle çıkıyoruz işte ama bunun eski bi sevdiği vardı adı ahmet olsun. Benimleyken sürekli onunla irtibat halindeydi. Bu içerdi ahmeti arardı, ahmet içerdi onu arardı. Konuşurdu onunla benimleyken 3-5 sefer. Öğrendim, hiçbir şey diyemedim.

Ahmet buna eskiden çıktıkları zamanda birbirlerine aldıkları hediyeleri geri göndermiş buna, biz de kafenin birindeyiz oturuyoruz. işim var dedi gitti yanımdan, yanıma bir poşetle döndü. Kuşkulandım açıkçası ama diyemedim bir şey kaybetmekten korkuyoruz ya. Eve gidince söyledi bana yine geçtim bir kenara tek başıma ağladım sadece.

Başka bir zaman yine, benim işim vardı il dışına çıktım. Bana tutturdu ki arkadaşlarımla içicem ben diye. izin vermedim ama buna rağmen gitti. O gece hem Ahmetle konuştu yine, hemde içtiği bebelerden birinin evinde kalmış o gece. Hepsini öğrendim ama bir ay sonra söyleyebildi bana ayrılırım diye korkmuş da diyememiş. Diyemedim bir şey yine içimde biriktirdim.