+34
-1
artık içmeyeceğim dedim
her alkol aldıktan sonra oluşan pişmanlık duygusunu yaşayacağıma emindim.
gözlerim dolmuştu. ama inanın nedeni yok. arada yaşarıyor ya onlardan biriydi sanırım.
ışıklara, insanlara sanki akvaryumun arkasından bakıyordum.
tabure sesiyle irkildim, karşımdalardı.
evet bu kızları okulda görmüştüm.
ama hergün sınıfımıza gelip giden değişik tipleri aklımda tutamıyordum
üniversitenin saçmalığı işte, derslerde sürekli yeni tiplerle karşılaşıyordum.
herkes rastgele sınıflarda kafasına göre takılıyor. o bunun dersine bu onun dersine. bilirsiniz işte.
heyy selammm, swarmda çekinini gördük gülücükk
vay a.koyum ekli arkadaşlarımdan haberim bile yok diye iç geçirdim. topu topu 100 kişi ekliydi ulan. sormadan oturdular karşıma.
fazla çekin yapmıyorum kii, şans işte dedim.
hayırdır sen ağladın mı ya? dedi seray.
hayır gözlerim hassas biraz benim. arada yaşarıyor böyle. birşeyim yok dedim tebessüm ederek.
2 bira alabilir miyiz diye seslendi bardaki çocuğa.
kısa bir süre sessizlik.
okula da gelmiyorsun bir haftadır göremedik seni. birşey yok? emin misin?
evettttttttttt
uzata uzata, kes artık dercesine.
biralarını içerken saçma birkaç okul muhabbeti geçti. kapatmışlardı konuyu.
hı hı diyerek geçiştirdim hepsini. her halimden belli cidden üzülmüştüm ayrıldığım akşamında.
sanki üzüntüm kat kat artıyordu her saat. ne oluyor lan bana?
yapacak birşey yoktu. çok okuyordum sözlükte 3 yıl 5 yıl diye dile kolay ayrıldım beyler yapamıyorum tarzı entryleri. halima şükretmeliydim belki de, bilemiyorum.
biralar gömüldü. kısa süre içinde. çıktık pubdan. caddede bi sağa bi sola bakıyoruz.
ee şimdi ne yapacağız?
bilmiyorum.