/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 26.
    +7
    Evine bırakmak için teklifte bulundum ama çok şaşırdığım bir teklifte bulundu. Hastaneye geçelim babam bizi bekliyor dedi. Bizi ? Biz olduk ve babası bekliyor. Oldukça şaşırmıştım ve cidden elimde o efsane titremeye şahit olmuştum.

    Hastaneye geldik. Babası gerçektende bizi bekliyordu. Babasıyla tanıştırdı beni. Arkadaşım dedi. Bu bile beni mutlu etmeye yetmişti aslında. Hiçtik arkadaş olduk ve biz olduk.

    Babasının iğnesini yaptım ve babası onun için özellikle geldiğimi anladı evime kadar bıraktılar. Bol teşekkürlü ve estağfurullahlı konuşmalardan sonra evime çıktım. Hemen aldım elime telefonu ve çektim bir mesaj.

    + Babanla tanıştırdın beni ? Şoku hala atlatamadım *
    - Farkettim hala gülüyorum * Elin ayağına dolaştı kekeledin falan bu kadarını beklemiyordum açıkcası *
    + Bende seni babamla tanıştırsam emin ol seninde elin titrerdi *
    - Ben almayım sağol *
    + Şimdilik es geç bakalım ileride nasılsa tanışacaksın *
    - Eh madem öyle olsun *

    illa ki tanışacağını da güzelce aşıladım. Geleceğe dair istemsiz de olsa çok güzel mesajlar verdim. Dersimi de çalıştıktan sonra güzel bir keyif uykusu çektim. Hafta sonu antreman maçım vardı. Bunu bu gönül yoğunluğunda unutmuştum ve 2 gündür hiç antreman yapmamıştım.

    Sabah güzel bir günaydın mesajı attım. Nedense bunu silmişim tam olarak ne dediğimi de hatırlamıyorum açıkcası. Cevapsa bir o kadar muhteşemdi.

    - Yeni insanlarla tanışmayı sevmedim hiçbir zaman. Tanıştıklarım ya boş çıktı yada gereksiz. ilk defa yanıldım, ilk defa önyargılarım kırıldı. Teşekkür ederim herşey için. iyi ki varsın.

    Biri için iyi ki olmak cidden çok güzel bir olaymış o gün bunu çok iyi anladım..

    Okulda biraz takıldıktan sonra öğle arası yanına gittim. Okul kenarında az muhabbet ettik nasıl olduğundan konuştuk. Babasına doktor 4 tane iğne yazmış 1x1 şeklinde. O yüzden dün akşam son iğnesini yapmıştım yani pek bir bahanem kalmamıştı açıkcası. Bu beni her ne kadar üzse de babasının iyi olması anlamsızca mutlu etmişti beni.

    Akşam sınıf arkadaşlarımla oturduk biraz. Sohbet ettik. Sınıfımda Deniz diye bir kız var. Kendisi beni sevdiğini 3 yıl boyunca itiraf etmekten yorulmamış, bense arkadaş olduğumuzu dile getirmekten oldukça yorulmuştum. iyi kız saf kız hoş kız bütün okul bunun peşinde ama hiçbir zaman ilgimi çekmedi. Nedendir bilmiyorum. Masada oda vardı.
    O soğuk havayı hep hissettirdi malesef. Güzel sohbetin ortasında prensesin mesajı gözüme çarptı.

    - Hastaneye gelebilir misin ?

    Hiçbirşey demeden kalktım masadan. Arabama atladım ( Babamın arabası yani * ) ve direk hastaneye gittim. Gözlerim onu aradı bütün odaları gezdim ama bir türlü bulamadım. Aradım aradım açmadı. En sonunda resüsitasyon yani acil müdahale odasında buldum onları. Babasının tansiyonu yükselmiş gün içinde ilaçlarını almadığı için. Hemen herşeyine karıştım. Tedavisini yaptım. 15 dk da bir takibini bizzat yaptım herşeyiyle ilgilendim. iyi olduğunu anladığımda da taksiyle geldikleri için eve ben bıraktım onları bu kez.
    Babası ;
    Teşekkür ederim hunharca. Bu iyiliğin hiçbir zaman karşılıksız kalmayacak. ilgin için sağol.

    Ne demek efendimli kısa bir konuşmadan sonra gittiler. Yalnız kimse sormadı evin yerini nereden biliyorsun yada nasıl bir kafa bu da hiç sorgusuz geldin evin önüne demedi. Bende şimdi düşününce farkediyorum *

    Akşam güzel bir antreman yaptıktan sonra gece 1 gibi evime döndüm ve direk yatağa girdim uyudum. Gece güzel güzel mesajlaştık. Önemli pek birşey olmadı açıkcası..
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster