24 mayıs günüydü, tarihi not ettim ve asla unutmam. Çıkışta sokak arasında Can ve Nur'u sarılırken gördüm çekildim köşeye kendimi belli etmeden izledim, doya doya sarılıp öpüştüler. Güldüm, güldüğüm kişi onlar değil bendim. Ulan ne salaktım, gözlerine bakmaya kıyamadığım, elini tutunca kekeleyerek konuştuğum kız şuan bunları yapıyordu. Bende aynısını yapar mıydım, kesinlikle, sadece çok saftım o gün eve geldim kimse yoktu. Telefonu duvara fırlattım yaşadıklarımı düşününce duvara 1-2 kez yumruk attı kendimi yeniden yatağa attım ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Tamam amacım gibmekti, bununla çıktım yola, bende yapmalıydım bunları ama zamanı var diye düşündüm işte o zamanı var beni bitirmişti, o arada ki zaman beni ona aşık etti ve dediğim şeyler oldu gözlerine bakamadım. Ellerini tuttuğumda konuşamadım kekeledim. Diğer gün okula da gitmedim. Diğer günde sınavlar başlamıştı ama gibimde de değildi. Telefona da bakmıyordum. Anneme hastayım diyip geçiştiriyordum.