Salı günü oldugundan ilk 2 dersimiz bostu ve okula geç gidicektik.
Okula gittiğim yolda bir park vardı. Bende parkın içinden geçiyordum.
Parktan geçtiğim sırada ebrar ve grubu yaklasık 6-7 kişi bir bankta oturuyor etrafında toplanık halde duruyorlardı. Selam vermeden olmazdı.
-Günaydın diyerek hızlıca yanlarından geçtiğim sırada
ilayda:ebrar bir tek sana günaydın diyor farkındamısın diyerek
hepsi gülüşmüştü.
Arkama bakmadan gitmiştim.Kim bilir arkamdan ne konusmuslardı. Ebrarın süleymanla ne konustugunuda merak ediyordum.
ikisi neden birlikte fısır fısır konussunki benim için hayatta konusmazlar. Bana ulasmak istese mustafayla konusurdu.
Merak etmemeye calıssamda aklımdan cıkmıyordu.
Sınıfa ulaşmıstım.
2-3 ders geçtikten sonra ebrar yanıma gelip;
-bymuhendisss ne zaman proje ödevimizi yapıcaz. Demişti.
Biraz tersler gibi;
-daha var yaklasınca yaparız.
diyebilmiştim.
Ebrar:Gel benimle demişti.
Yüzünede bakmak istemiyordum o ışıl ışıl parlayan gözleriyle benim düşüncemi değiştirebilirdi.
Kafamı sallayarak olmaz demek istemiştim.O sırada ebrar sesini yükselterek bu sırada sınıfta kendi grubuda var;
-bymuhendisss sana diyorum benimle dısarı geliyorsun hemen
Herkes bize bakıyordu.
Ne denebilirdi ki...
Oturdugum yerden doğrulup ebrarla birlikte sınıftan cıktık.
Kantinde güzel bir masa bulmustuk.
ebrar:bymuhendisss benden ne istiyorsun???Ne yapmamı istiyorsun da benden uzaklasıyorssun?
bymuhendisss:Tek bir soru sorucam?
ebrar:dinliyorum
bymuhendisss:Benden utanıyormusun?
ebrar:o ne demek öyle hayır tabiki
bymuhendisss:o zaman arkadaşlarına acıklayalım bende hiçbir şey olmamıs gibi davranırım
Bir anda yutkunarak;
-olmaz demişti.
Hayal kırıklıgına ugramıs sekilde hafif bir gülümseme yapabildim o kadar sonrada ;
-Bence aramız acılmadan dağılalım yoksa kalbini kırmaktan korkuyorum. diyebilmiştim.
Ebrar:bymuhendisss söz veriyorum her şey değişicek diyordu.
Aklıma iki soru vardı. Birincisi;
Süleymanla ne konusuyorlar???
ikincisi;
Neyi bekliyor da söz veriyor???