Lise 4. Sınıftaydım, son sene okulumuza bir kız geldi yeryüzündeki en güzel kızdı, kıza aşık oldum baba daha ilk günden vurdu beni, kızla tanışmalıydım pek kimseyle muhabbetde etmiyordu. Neyse ben dedim bu kızla evlenecem aga aradığım kızı buldum, kızla tanıştım kaynaştım kız bir tek benimle takılıyordu okulda, dünyanın en mutlu insanı bendim hayallerimde ki o kızı bulmuş ömrümün sonuna kadar onu sevecektim, kız ile 2 aylık bir arkadaşlık geçirdik ve benim ona artık açılmam gerekiyordu, beni öpüyor sarılıyordu bana aşık gibi davranıyordu sanki oda bana açılacak açılamıyordu sana söylemek istediğim bir şey var diyordu ama söylemeyeğim diyordu benim kalp gümbür gümbür atıyor tabi biliyordum beni sevdiğini söyleyecekti, lütfen söyle diyordum söylemeyeceğim diyordu, neyse ben bunu ikna ettim artık söylemesi gerektiğini söyledim ve bunu okul çıkışı yemek yemeğe zütürdüm, o günün benim için bahtiyarlığın gönül ile buluştuğu hayatımın en güzel günü olduğunu düşünüyordum. Yemeğe gittik yemek yiyoruz bende içimden cümle kuruyorum aşkımı nasıl itiraf etsem diye, bana söyleyeceğin şeyi söyle artık dedim ona bana dediki söylersem hiç bir şey artıl eskisi gibi olmayacak dedi, kalbim yerinden çıkıp vücudumda dolaşıyordu adeta evet dedim biliyorum ama söyle artık bekleyemiyorum dedim. Gözleri yaşardı ve söyledi, bana söylediği şeyi işittiğim zaman ebedi kışın karanlık soğuğunda yalnızlığa terk edilmiş bir ağaca dönüverdim, bana öyle bir şey söylediki artık kulaklarım duymaz olmuştu, bana eşcinsel olduğunu söyledi. -.-