Merhabalar. Sizlere başımdan geçen bir olayı anlatmak istiyorum. içimi dökeyim birazcık.

Adım enes. ilkokul 2 veya 3. Sınıftaydım. O zamanlar böylece ana kuzusuydum. Herkes öyleydi. Ama bir ekşici hariç. En arkada oturuyorum sağ tarafta o da iki sıra yanda en arkada oturuyor. Abisinden mi mahalleden mi ne öğrenmiş derste sürekli küfürler ediyor. Ama nasıl küfür ediyor sadece anama sövüyor. Ben de hoca ders anlatıyor bölersem ağzımı giber diye susuyorum ama nasıl doldum. Bi ara nöbetçi öğrenci geldi hoca kafasını kapıdan dışarı uzattı ben de fırsat budur dedim kendime. Elimdeki kırmızı kalemi bir salladım vuyt vuyt ederek çocuğun kafasına saplandı. Bi daha söversen abi dahakini ananın amında bulursun dedim. Sınıftaki kızlar falan hocaya seslendiler hocaaaaam enes, ömerin kafasına kalem sapladı diye. Kalemin ucu alnında minicik bi delik açtı. Bi iki damla kan geldi gelmedi belli değil. Çocuk hocayı görünce nasıl ağlamaya başladı. Nasıl yırtındı. O gün huur çocuğu ne demektir anladım. Hoca beni tahtaya çekti yakamdan iki üç kelime söylemeye fırsat kalmadan başladı beni tekmelemeye. Nereme gelse tekmeyi vuruyor. El kadar çocuğum zaten vicdansız köpek hiç acımadı. O kadar çok vurdu ki anlatamam. O dakkaya kadar dayandım ah bile demedim ama durmayınca asker çocuğu edamı bıraktım. Başladım ağlamaya. Salya sümük ağlıyorum. Bir yandan ağlarken bir yandan altıma sıçmaya başladım. Hem dayak yiyor hem ağlıyor hem de altıma işeyip sıçıyordum. Sonra hoca yerine geç dedi. Ben de elimi pantolonun önüne siper ederek yerime geçtim. Dersin bitmesine çok az kalmıştı ama o kokuda hiç çekilmiyordu. O bin bana bakıp bakıp gülüyordu. Tenefüs olunca eve koştum. Tüm benliğim çiğnenmişti. El kadar çocuğum anneme koşarak sarıldım hüngür hüngür ağladım. Annem de baya üzüldü halime. Annemi bir daha hiç görmek istemeyeceğim bir şekilde gördüm. Gözlerinden dökülen bir kaç damla yaşla ve yıkılmış yüreğiyle. Sonra temizledi beni. Bişeyler hazırladı süt çikolata falan verdi beni biraz sevdi. Okula gitmedim tabi. Babam gelince olayı anlattı. Babam da tamam dedi ve hiçbir şey yapmadı. Hala içimde bir hüzündür bu.