Sanki o 5 duraklık metro yolculuğu upuzun bir seyahatti benim için ve bitmemeliydi . O gözlerin her bir detayına inmiştim her pixeli aklıma kazınmıştı. O kadar aşıktım ona gözüm başka birşeyi görmüyodu. Körü körüne bağlanmıştım ve hatam da buydu. inerken elini tutmak istedim izin vermedi okula yürürken elini omzuna atmak istedim geri çekildi ne yapmaya çalışıyodu anlayamamıştım. Sınıfa girdik kimse yoktu 1 tane kezban vardı o da çıkt zaten biz girince . Kalorifere yaslandık bunla yan yana konuşacak konu arıyodum. Hani kitlenirsin bazen aynen öyleydim bi kaç espiri yapmıştım. Gülmüştü . O gülüşü görmek için inanın milyonlarca espiri yapabilirdim. Sadece onun gülüşünü görmek için onlarca kişiyi öldürebilirdim yıllarca hapiste kalabilirdim . Cidden yapardım tabi o zamanlard bu. Ona resmen bağlanmıştım. işte o gün çok güzeldi. O gün hayatımın günüydü benim. Beraber oturmak , göz göze gelmek , sohbet etmek , benim olduğunu hissetmek çok güzeldi.