Ertesi gün fakülteye vardığımda Ay Parçası fakültenin önünde ki bankta yalnız oturuyordu. 2 çay alarak masasına oturdum.

-Bak sana çay getirdim.Tek başına oturmuşsun bir derdin mi? var.

-Sağol teşekkür ederim. Bilmem öyle oturuyorum işte.

-Senin canın birşeye sıkkın seziyorum ben.Gel şöyle bir dolaşalım.
Kalbim yerinden oynayacaktı sanki Ay parçasıyla ilk kez yalnız kalmış, sohbet ediyorduk.Ay Parçası o kadar güzelsin ki uzun uzun bakmaya kıyamıyorum.

-Bilmem olur mu ki?

-Gel hadi gel açılırsın biraz.

Ay Parçası neden hüzünlüsün söyle bileyim. Senin için neler yapıyorum keşke söyleyebilseydim.Ama söyleyemem ben bir korkağım.

-Biliyormusun aklımda bu hacker çocuk var.

-Neden?

-Doruk bize soruları ücretsiz veriyor,Ama herkes ondan parayla soru alabilmek için üye bile olamıyor. Sence Biraz Garip değil mi ?

-Doruk kendisi satın aldığını bize ücretsiz verdiğini söyledi ya!

-(Gülerek) Sen hep böyle safmısın? Gerçekten çok iyi bir çocuksun kalbin temiz, içinde hiç kötülük yok.

Ay parçası beni tanımıyorsun. Ruhumun lat katmanlarında ki nefret katranlarını göremiyorsun. Aslında onları bana sen filizlendirdin. Hadi bi cesaret gösterip söylesem gerçeği. Nerde bizde o cesaret.

-Teşekkür ederim.Sen de öylesin.Ama senin canın farklı birşeye de sıkkın.

-Evet benim systemh.exe'ye ulaşmam lazım. Ulaşsam ne olacak ki param yok.

-Neden ulaşmak istiyorsun ona?

-Derdimi ancak o çözer.

- Belki ben yardımcı olabilirim. Anlat derdini anlatmayan çare bulamaz.

-Kusura bakma söyleyemem.

-Peki sana şöyle yardımcı olayım. Bizim bir arazimiz vardı, babamlarda orayı iyi fiyata satmışlar. Banada biraz gönderdiler. ihtiyacım yok iç ellemedim. istersen sana borç vereyim.O çocukla konuşursun.

-Asla Böyle birşeyi kabul edemem.

-Bak aslında doğruyu söylemek gerekirse...