Yalnızlık, asosyallik harmanlanmış gidiyor bende panpalar.
Kimsem yok amk.Bu yaklaşık 6-7 yıldır böyle. Ailem bile yok yanımda.

Anlayabiliyorum herkesi yani tek bir bakışta.

asosyallik;
-Mesaj gelmeyeceğini hissede hissede telefona bakmaktır.
-Karıya gitmektir.
-gibişten sonra 31 çekmeye çalışmaktır.
-Tek başına sigara içmeye alışmaktır.
-Sosyal mecralar da bi kız sizi herhangi bir şekilde laykladığın da hemen yürümeye çalışmaktır.(Gerçi bizi kim layklar,laf benimki)

Ya işte böyle panpalar.Bir gün devran dönecek. Kalbimizde ki kırıkları, başkalarının kalp parçaları ile onaracağız. Buna inanın.

Ha şuan çevrenizde ki binlere bakmayın. Onlar yalnızlığa zaten mahkum ilerleyen zamanlarda.

Yaşıyorsak umut var demektir. Geceniz güzel olsun.