Derin enfes alarak etrafa baktım anne babam uyuyorlardı bu sefer koltukta öylece hemen gözüm hocayı aradı adam kaçmıştı herhalde ve defteri de çalmıştı .O defter de büyük babamın sırları ve bana yazdıkları vardı onu Hoca ya bırakamazdım. Hemen dışarıya çıktım ve hocanın kendi arabasına binip kaçtığını gördüm bende babamın arabasına binip yavaştan takip ettim. Ormana gidiyordu işin garibi beni oraya çektiğini bende biliyordum orada bir şeyler vardı ama ne ? Ormana vardım yavaş adımlarla ilerliyordum. Hoca nın gölgesi onu ele vermişti O simsiyah ağacın yanından bundan 4-5 gün önce bıraktığımız kazmayı aldım hala duruyordu. Hocanın arkasından dolaştım ve içimden dua ederek Allah ım artık bitsin bu iş dedim. Kazmayı kaldırıp öyle bir vurdum ki sanki kan fışkırmıştı her yere telefonun ışına baktım fakat bu hoca değildi.Bu o dilenciydi Abdullah hoca onu buraya koymuşlardı hemen yanında da defteri buldum. Fakat o kadar her yeri aramama rağmen Süleyman Hoca'yı bulamadım. Defterin içindekileri son bir kez okuduktan sonra çalılıkları toplayıp ateş yaktım ve defteri de içine attım.Bir daha başıma böyle bir olayın gelmesini istemiyordum.Eve vardım annem babam oğlum dedi.Çok yorgundum sadece uyumak istiyorum deyip bayılmışım .2ay boyunca ne Süleyman Hocayı gördüm ne de başka bir varlığı. Sabah mutlu bir şekilde uyandım. Hazırlandıktan sonra otobüse bindim her şey yolundaydı taa ki yolun karşısındaki bana bakıp gülen o dilenciye kadar