Yavaş yavaş ormana girdim sakin adımlarla nefes alıp vererek. Saat 19.20 olması lazımdı. Hava kararmıştı. Arada telefonumun ışığından bakarak yola devam ediyordum. Ağaca yaklaşmıştım beni o ağaca çeken bir şey vardı yerini tam olarak bilmiyordum ama o ormana girince zaten yol hep beni oraya zütürüyordu. Ağacı gördüm yaklaştım yavaş yavaş nefesimi bile tutmuştum biri beni duymasın diye orada birinin olduğundan emindim ilerledim ve yanılmadım orada birileri vardı.6-7kişi aralarında tartışıyorlar gibiydi fakat böyle bir mekan tartışılacak bir yer miydi bilmiyorum.Bu sırada telefonumun şarjının %4 kaldığı bildirimi geldi.Az daha yaklaştım farkettirmeden ama duymasınlar diye nefes dahi almıyordum tehlikedeydim.Çok serinkanlı bir şekilde dinlemeye koyuldum en köşedeki çelimsiz fakat aralarında en uzunları 2 metre üstü olması lazım şöyle dedi o nerede, bugün bu iş bitecekti hani diğerleri onu destekledi hemen .Adam bakın bu iş kolay değil çocuk işlerin farkına varmak üzere hem sizlere zarar verebileceği tek şey benim elimde korkmayın dedi ve cebinden beze sarılmış bir katlı kağıt çıkardı. Bakın dedi