Yıl 2011 4-5 gün sonra YGS var. Liseliler sınav streslerini anan zaaa xD yazarak atlatıyor. Harbi yannanı yiyip beyler ben girmeyeceğim sınava modunda olanlarda var. Ulan liselileride günahımız kadar sevmeyiz yani, gibtirolup topluca ölseler gibimizde olmaz, şükür namazı kılarız o derece aq, Yine bir yerleri gibertiyorduk heralde dıbınakoyim, ne gib yemeye toplanmıştık hatırlamıyorum, ulan skypta 10-15 kişi konferanstayız, bebenin bir tanesi ağlamaya başladı, beyler yannanı yedim, sınava giricem yarın bir gib bilmiyorum, babamlar gibecek falan, başta taşşağa aldık tabi, dalga falan geçiyoruz, Murat abi vardı o zamanlar diş hekimi, dünyada gördüğüm en yardımsever insandı lan , yucehonos bilenler bilir. oğlu vardı ygs'ye girecekti o da, baktım tutmuş çocuğu yakasından getiriyor, oturttu çocuğu, bizim ağlayan bebeye döndü, hangi konuların ekgiblan senin diye bağırıyor, bebe konuyu söylüyor, murat abinin çocuğu konuyu anlatıyor, bebe yeni konu söylüyor, çocuğu anlatıyor bebe dinliyor. bu böyle böyle devam etti dıbınakoyim, hiç bizi ilgilendirmemesine rağmen o zamanlar üni okuyoruz aq bize ne biz kazanmışız, anasını gibtiğimin konularını sabaha kadar gözyaşları içerisinde dinlediklan. murat abinin çocuğunun unuttuğu yerler oluyor, ben girip anlatıyorum, benim bilmediğim yerlerde okan anlatıyor, en son ibo bir şeyler anlatacak çocuğa kimya dersiyle ilgili, ibo zaten ağıl ağıl ağlıyor, ama anlatmak zorunda, beyler ibonun kurduğu cümle aynen şu şekilde :

taşşağını yerimlan senin, bacağına sıçtığımın veleti, bu saatte bu kadar adamı ağlattın ya dıbınakoyim, sodyumu bilmesen ne olacak, helyumun özelliklerini bilsen ne olacak, insanlığı öğrettinlan bize huur çocuğu

ulan zaten ağlıyoruz, dahada duygusallaştık, böyle okan hüngür hüngür ağlamaya başladı, neyse kapattık skypı gittik yattık amk. Sonraki gün yine konferansa girdik, iboda belirsiz bir bin mutluluk var böyle, belli ama yani, surattan belli böyle, sinsi bin bir mutluluk, ben direk murat abiyle pm'e geçtim, dedim abi bu bir gibler yemiş, buna mukayet olalım, murat abi dedi mümkün, neyse çaktırmamaya çalışıyoruz, murat abi dayanamadı sordu işte, ibo hayırdır oğlum ne ayak dercesine, ibo böyle kahkahalar atmaya başladı, biz iyicene meraklandık bilmiyoruz ama bizde gülüyoruz dıbınakoyim karşıdaki gülünce. Unuttuk gitti sonradan.

Aradan bir iki yıl geçti, biz yine eski günleri yad etmek için skypta konferanstayız, ibo dedi ki beyler hani böyle böyle bir gib olmuştu ben gülüyodum falan, aynen dedik, başladı anlatmaya :

beyler ben kimya okuyorum, dıbınakoyim konuyu bilmiyorum, bilmiyorum desem murat abi giber, ne yapsam ne etsem diye düşünüp murat abiyi gibtirlersem kafam rahatlar dedim, verdim duygusalı verdim duygusalı amk, konu monu bir gib anlatmadım oğlum ben o gün, gibimde mi amk, işin garibi, ben duygusalı verdikçe bebede ağladı, gece boyu ağladı, sabah sınava gidemedi olum çocuk kalktığımda uyuyordu amk pc başında. tripten tribe girdi pekekent gaza geldi, abi ben 1. olucam yarın inş modunda geziyodu en son, gibtiroldum gittim yattım bende aq.

Biz iptal beyler, hayatımda yaşadığım en büyük mutluluk ve takibindeki en büyük hayal kırıklıklarından birisiydi lan. Ananı gibeyim ibrahim.

Ahh ibrahim ah huur çocuğuydun ama idoldün be yeni am suyu