tam kırılıcak gibi olurken birden kapı açıldı. kapıyı açan babamış! çıglıkatıgım sesime gelmişler. pencerenin ordaki lekeye bakmaya gittim. leke orda yoktu tuvaletin kapısı sapa sağlamdı. çatlak yoktu. babam biraz şüpelendi bi hoca çagırmaya gitti. aradan yarım saat geçmeden babam yanında bir hocayla geldi. salona gectik! hoca derdinne diye sordu her şeyi anlatım hoca içinden dualar okuyup üfledi ve boynuma cevşen taktı sakın bu cevşeni boynundan çıkarma dedi. babam hocayı evine bırakmaya giti. annemde yan komşuya salonda oturmuş televizyon seyrederken birden mutfaktan garip sesler gelmeye başladı. korkmaya başladım mutfaga yavaşyavaş ufak adımlarla illerledim. mutfaga girerken kapının yanındaki pencereden kocaman kıpkırmızı göz beni izliyodu birden arkamda bir nefes hisetim kulaklarıma dogru arkamı döndüm salonun pencereleri çatlamaya başladı. hemen yatak odasına girdim sanki arkamda 10 kişi varmış gibi durmadan beni takip ediyorlar gibiydi. kapiyi kitledim. kapınin kolu yavas yavas acılmaya başlası kulagıma daha önce duymadıgım sesler geliyordu sanki bi bilmece gibiydi durmadan fısıldıyordu..