Beyler bu kızda bir takluk vardı asosyal değildi bilerek konuşmuyordu korkmaya başlamıştım ya insanlardan nefret ediyordu ya da sakladığı şeyler vardı sır gibi mesela insanlar sorduklarında yanlışlıkla ağzından kacirmak istemiyordu benimle konuştukça kız duzeliyordu sanki ya da normale dönüyordu sabahları günaydın mesajlari geceleri iyi geceler mesajları felan hep kızdan geliyordu artık ama benim modum düşmüştü yani onu yukarı çekeyim derken ben biraz aşağı inmiştim artık sevgili gibiydik ama hâlâ ailesinden bahsetmiyordu arada bunu kıskandırmaya çalışıyordum cildiriyordu resmen çok aşırıydı hareketleri artık bunun adını koymak gerektiğini düşünüyordum birgün okulun merdivenlerine çağırıp 1 gül 1 de kolye hediye ettim onu ne kadar cok sevdiğimi söyleyip benimle çıkar mısın dedim ve kabul etti işte şimdi yanmistim da farkında değildim